Wszystkie zdarzenia naszego życia, wypływają z faktu, że Ojcem naszym jest Bóg. Nie płaczcie, ale módlcie się. Nie lękajcie się, Bóg jest miłością i kocha nas.
Te słowa wyryto na tablicy upamiętniającej osiemnaście ofiar wypadku busa pod Nowym Miastem w rok po katastrofie, która zdarzyła się 12 października 2010 r. Jechali do pracy, by Polska rosła w siłę a ludziom żyło się dostatniej. Można powiedzieć, że byli na służbie, tak jak wszyscy płacący podatki aktywni Polacy. Była mgła, spieszyli się, niedochowali należytej ostrożności. Można powiedzieć, że państwo zawiodło. Nieostrożnego kierowcę ktoś wcześniej wyszkolił, wychował, w odpowiednim momencie nie złapał za rękę. Ktoś inny szkolącym kierowcę instruktorom dał uprawnienia i metodykę szkolenia, przepisy - też można dochodzić czy wystarczające by uniknąć takich zdarzeń.
Słowa na tablicy mają łagodzić ból i umożliwić zrozumienie. Nie szukać winnych za wszelką cenę. Nie szukać też ceny za swój ból. Sprytna tablica. A może mądra.
Wypadek pod Smoleńskiem obrodził dziesiątkami takich tablic, na większości formułę dyktowała polityka i w zasadzie rachunki krzywd, które wobec twierdzenia, że stawiający te tablice i pomniki szukają prawdy, były rachunkami z sufitu. Jeśli się szuka, to znaczy, że się szukanego jeszcze nie znalazło, jeszcze tą prawdą nie najadło, zatem rachunki nie mogą być wystawione.
Znalazłem na SALON24 wpis, w którym autor dziwi się fali krytyki jaki spada właśnie na europosłankę Gosiewską. Jak można inaczej nazwać to, co dzieje się od kilku dni wokół europosłanki Beaty Gosiewskiej?
Spróbuję odpowiedzieć blogerowi, bo moim skromnym zdaniem można to nazwać głośnym symboliczym pytaniem: jak można brać pieniądze za wypadek, gdy głosi się zamach...
To pytanie nie tylko polityczne. I nie tylko ekonomiczne. To w pierwszym rzędzie pytanie w duchu cytowanego na początku tekstu z pamiątkowej tablicy.
12 października było rocznica tej tragedii. Czy Europosłanka Gosiewska czy ktokolwiek z obecnego rządu złożył choć zwiędłego kwiatka pod tablicą?
