Drugi sort Polaka wiedział, a pierwszemu zwyczajnie się należy. Mechanizm ten sam, co w przypadku pana Tadeusza z Torunia - nikt za darmo panu Jarkowi z Żoliborza tej władzy przecież nie dał. Ale nie bądźmy małostkowi, w zamian będzie wydobywać Polskę z ruiny. Koniecznie wydobywać, żeby niezamierzenie nie stać się samemu niepotrzebnym:
Idziemy do przodu, zmieniamy Polskę, dobra zmiana jest coraz bliżej...
I bliżej. Blisko coraz bliżej. Wytłumaczyć różnicę w odbiorze społecznym jednokrotnego pożarcia ośmiornicy, a regularnego, mającego charakter procederu naciągania podatnika na prywatne hotele da się bez problemu wytłumaczyć tym, że pierwszemu sortowi zawsze więcej się należy. To z kolei chyba tłumaczy zagadkową nieśpieszność tej dobrej zmiany. Jej nieprzemijalność, permanentność, stałość. To ważne elementy dla jakichkolwiek zmian. By nie osiadły na laurach, by były wartością nieprzemijającą.
Dobrze jest się obudzić i mieć coś do zmienienia, mieć cel. Z dobrego, na jeszcze lepsze. Na początek z 500+ na 5000+.
Państwa bogate mają wysokie podatki, państwa w ruinie dodatkowo mają bogatych polityków. No i tę ciągłą perspektywę jeszcze lepszej zmiany.
