No i znowuż pan prezes prawdziwych patriotów stał się towarem eksportowym. Znowu niechcący i znowu dokładnie w swoim stylu. Nie wyciągnął on ci nauki z lekcji udzielonej przez Tageszaitung i ponownie nad wyraz lekkomyślnie wystawił na widok publiczny swoje dyplomatyczne i intelektualne parametry.
I teraz ma zgryza, bo niespodziewanie ktoś go potraktował jak poważnego człowieka (no bo chyba nie jak przedszkolaka?) i grzecznie prosi, by pan Jarek wytłumaczył Duńczykom co miał na myśli.
No a z tym, to pan Jarek może mieć poważny problem. A zatem pan ambasador Danii niejako z pierwszej ręki doświadczy ciężaru gatunkowego szefa największej polskiej partii opozycyjnej. Podejrzewam, że odpowiedź - jeśli w ogóle prezes zaszczyci - będzie jeszcze bardziej egzotyczna niż ta, która była przyczyną duńskiej połajanki.
No i wyjdzie, że cały ciężar odpowiedzi znowu spadnie na na codzień kontaktujacych się z Duńczykami zwykłych Polaków. Znowu będzie trzeba znajomym Dunom wyklarować to i owo. Najkrócej, i o ile sami nie z tym pierwsi nie wyskoczą, sprawę będzie można sprawnie załatwić obrazowym polski Putin.
Załatwia to zarówno kwestię zdystansowania opinii polskiego społeczeństwa od opinii jakiegoś antydemokratycznego watażki politycznego, a zarazem będzie pomocne duńskiemu Kowalskiemu przy próbie właściwego odczytania ewentualnej odpowiedzi prezesa, w co chyba wszyscy jednak wątpimy. Prezes jest z kultury, gdzie się mówi, a nie słucha, lub nie daj boże komukolwiek i kiedykolwiek odpowiada. Co najwyżej może jeszcze poprawić, doszczeknąć.
To, że o Kaczyńskim w Europie mówi się tylko przy takich właśnie okazjach - w której chcąc bezmyślnie i pogardliwie potraktować niektórych Polaków, bezmyślnie i pogardliwie potraktował duńskich patriotów - nie znaczy, że go tam w ogóle nie zauważają. Zauważają zauważają. I właśnie dlatego, że zauważają w jego rzeczywistym rozmiarze, to jego działalności, dopóki nie wlezie im ze swoimi brudnymi poglądami, nie komentują.
Poglądami jak na Europę jak żywo putinowskimi. I takąż mentalnością.
